Επιταχύνει την επίθεση η κυβέρνηση κοινωνικού και στρατιωτικού πολέμου
Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Και η νέα χρονιά από τις πρώτες στιγμές της έδειξε πως θα είναι μια χρονιά συγκρούσεων κι ανατροπών, όπου οι εργαζόμενοι και οι λαοί καλούνται να αγωνιστούν για ζωή και ελευθερία.
Τίποτα δεν έχει κριθεί, αλλά και τίποτα δεν είναι οριστικά χαμένο, όσο υπάρχει συλλογικός αγώνας και ανυπακοή. Οι παλαιστινιακές σημαίες που ανέμισαν περήφανα την Πρωτοχρονιά στο Σύνταγμα, προκαλώντας την μήνι κυβερνητικών, ακροδεξιών και ρατσιστών, έδειξαν πως το μήνυμα του μαχητικού αγώνα εισχωρεί παντού, όσο κι αν το σύστημα προσπαθεί να το εξορίσει.
Ο μίνι ανασχηματισμός της Τετάρτης 3 Ιανουαρίου είναι επίσης αποκαλυπτικός για το ότι η ΝΔ λειτουργεί ως κυβέρνηση κοινωνικού πολέμου στο εσωτερικό και πολεμικής συστράτευσης με τις επιθετικά σχέδια ΗΠΑ/ΝΑΤΟ και ΕΕ στο εξωτερικό, με επιλογή απότομης επιτάχυνσης των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων», αλλά και με συνείδηση των κινδύνων και της φθοράς που έχει. Η βιασύνη του Κ. Μητσοτάκη να κάνει τον ανασχηματισμό την τρίτη ημέρα του νέου χρόνου δείχνει ότι η ταξική πάλη έχει μπει σε έναν επιταχυντή, αναδεικνύοντας πόσο εκτός τόπου και χρόνου είναι η συναίνεση των ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και οι δυνάμεις της Αριστεράς (παλιάς και «Νέας»), που συνεχίζουν να σέρνονται νωχελικά και αυτάρεσκα σε σχέδια κομματικής επιβίωσης προς τις ευρωεκλογές. Την ίδια ώρα, εργαζόμενοι και νεολαία γίνονται αντικείμενο λεηλασίας κι έχουν ανάγκη ανατρεπτικού κινήματος και αντικυβερνητικού-αντικαπιταλιστικού αριστερού σχεδίου και συσπείρωσης τώρα.
Το κυβερνητικό ροτέισον θα ήταν για γέλια, με τους Χρυσοχοΐδη και Γεωργιάδη να επιστρέφουν στους «τόπους του εγκλήματος», αλλά μάλλον είναι για κλάματα. Κι αυτό γιατί αποκαλύπτει την πρόθεση Μητσοτάκη και Μαξίμου να θωρακίσουν κατασταλτικά την κυβερνητική πολιτική, που επιχειρεί αντιλαϊκές τομές στρατηγικού βάθους σε όλα τα επίπεδα. Ο βραβευμένος από το FBI Μ. Χρυσοχοΐδης θεωρείται πως μπορεί να εξασφαλίσει την κινητοποίηση της ΕΛΑΣ ενόψει νέων κοινωνικών αναμετρήσεων· ξεχνούν βέβαια πως το 2021 υποχρεώθηκε να φύγει κακήν-κακώς, χρεωμένος την αντικατασταλτική έκρηξη μετά τη Νέα Σμύρνη και το αστυνομικό όργιο της πανδημίας, καθώς και την αποτυχία τελικά να επιβάλλει τον νόμο κατά των διαδηλώσεων. Από την άλλη, ο Α. Γεωργιάδης επιστρέφει στο υπουργείο Υγείας σε μια περίοδο που οι υγειονομικές ανάγκες του λαού έχουν έρθει στο προσκήνιο. Η προηγούμενη θητεία του, με τα λουκέτα σε νοσοκομεία και με άθλιες δηλώσεις του τύπου «εγώ πήρα αυτές τις αποφάσεις, δεν θα μου πάρει τη δόξα η τρόικα», προεικονίζει μια πολιτική περικοπών και αντιδραστικών αλλαγών στο σήμερα.
Η κυβέρνηση της ΝΔ θέλει να πατήσει γκάζι και να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερες αστικές αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις το επόμενο διάστημα, αξιοποιώντας τη στήριξη του κεφαλαίου και την αποδιάρθρωση της αστικής αντιπολίτευσης των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ. Η προώθηση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και το βαρύ πλήγμα στη δημόσια εκπαίδευση, με την προκλητική αντιδημοκρατική παράκαμψη ακόμα και του συντάγματος (που τα αστικά κόμματα διαμόρφωσαν), με όπλο το πλαίσιο της ΕΕ, που για μια ακόμα φορά αναδεικνύει τον αντιδραστικό της ρόλο, αποτελεί αναμφίβολα την πιο εμβληματική κίνηση. Ήδη ανοίγεται ένα πεδίο μετωπικής σύγκρουσης, όχι μόνο με το φοιτητικό κίνημα, αλλά ευρύτερα με τη νεολαία, το κίνημα παιδείας, τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, που θα υποστούν παραπέρα υποβάθμιση των μορφωτικών και εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Όσο κι αν βαυκαλίζονται τα κυβερνητικά χαλκεία πως έχουν μαζί τους την κοινωνική πλειοψηφία (από πουθενά δεν αποδεικνύεται αυτό), οι εργαζόμενοι και ο λαός έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με τις δραματικές συνέπειες της κυβερνητικής πολιτικής και των επιλογών υπέρ του κεφαλαίου, των ιδιωτικών ομίλων και της ελεύθερης αγοράς. Από τα ράφια των σούπερ μάρκετ, τις τιμές των τροφίμων και των απλησίαστων ενοικίων, μέχρι τα ακριβά πολύχρωμα τιμολόγια ρεύματος και τα ιδιωτικά αρπακτικά στην υγεία, όλα δείχνουν πως ιδιωτική-καπιταλιστική ασυδοσία και κερδοφορία είναι συνώνυμα των πιο δύσκολων ημερών.
Την ίδια ώρα, η σπουδή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να εμπλέξει την Ελλάδα σε όλα τα πολεμικά σχέδια των Αμερικανών και της ΕΕ, από την Ουκρανία μέχρι τα εγκλήματα του Ισραήλ και στα νέα πολύ επικίνδυνα πεδία στοχοποίησης της Υεμένης και του Ιράν –με την αποστολή φρεγάτας στην Ερυθρά Θάλασσα– πρέπει να σημάνει αντιπολεμικό συναγερμό. Τα τύμπανα πολέμου ακούγονται όλο και πιο δυνατά στη Μέση Ανατολή, μια πυριτιδαποθήκη σε ένα κόσμο οξυμένων αστικών ανταγωνισμών και πολεμικών συγκρούσεων. Η ΕΕ αποφάσισε να εξαιρέσει τις πολεμικές δαπάνες από τον υπολογισμό του υπερβολικού ελλείμματος, ανάβοντας πράσινο φως για τρομερή άνοδο των εξοπλισμών. Η Ελλάδα είναι ήδη μεταξύ των πρώτων στο ΝΑΤΟ σε στρατιωτικές δαπάνες και εξοπλισμούς, με συνέπεια τσεκούρι στις κοινωνικές ανάγκες. Όλα αυτά οδηγούν στην επίθεση στη δημόσια εκπαίδευση (ιδιωτικά ΑΕΙ) και υγεία (Άδωνης και σχέδια για «νέο ΕΣΥ»).
Η αναγκαία, εργατική, λαϊκή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην πολιτική κεφαλαίου-ΕΕ μπορεί να σχηματιστεί στους δρόμους του αγώνα το επόμενο διάστημα. Εκεί γίνεται η αντιπολίτευση και όχι στα έδρανα της βουλής. Το κρίσιμο ζητούμενο είναι η πορεία σύγκλισης όλων των ρευμάτων του αγώνα σε ένα ισχυρό κίνημα ανατροπής, που θα αντιπαλέψει ενιαία την κυρίαρχη πολιτική διεκδικώντας το «ψωμί-παιδεία-ειρήνη-ελευθερία» της εποχής μας. Πολιτικός εμπνευστής μπορεί και πρέπει να είναι μια μαχόμενη, αντικαπιταλιστική, αντιΕΕ και αντιΝΑΤΟ μετωπική Αριστερά, που θα μπει πρωτοπόρα στον αγώνα για να εκφράσει την ανάγκη της ανατροπής και όχι της αναπαραγωγής της διαχείρισης «εντός των τειχών» και των άνευρων συγκολλήσεων.
Γιάννης Ελαφρός
