Ανοικτό δημόσιο κάλεσμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ προς τις οργανώσεις και τους αγωνιστές της μαχόμενης αντικαπιταλιστικής αριστεράς
Αγαπητοί συναγωνιστές-στριες,
Με αυτή την επιστολή θέλουμε να σας γνωστοποιήσουμε τις αποφάσεις της πρόσφατης συνδιάσκεψης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σχετικά με την αναγκαία αυτοτελή και ενωτική κάθοδο των δυνάμεων της μαχόμενης, αντικαπιταλιστικής, κομμουνιστικής Αριστεράς σε όλες τις πολιτικές και εκλογικές μάχες της επόμενης περιόδου και να σας καλέσουμε για την από κοινού παρέμβασή μας σε αυτές τις μάχες αναβαθμίζοντας την κοινή δράση που είχαμε σε κρίσιμα πεδία το προηγούμενο διάστημα.
Οι θέσεις και η απόφαση που εγκρίθηκαν από την Συνδιάσκεψη μας βρίσκονται εδώ και εδώ.
Η 5η Συνδιάσκεψη της η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει κάλεσμα «Προς τις πολιτικές δυνάμεις και οργανώσεις της ανεξάρτητης αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που παλέψαμε μαζί τα προηγούμενα χρόνια, που έχουμε συμφωνία στις βασικές θέσεις του αντικαπιταλιστικού προγράμματος, που υπερασπίζουν την ανεξαρτησία της αντικαπιταλιστικής αριστεράς απορρίπτοντας την λογική των πολιτικών-εκλογικών συνεργασιών με δυνάμεις της ρεφορμιστικής αριστεράς, για να προχωρήσουμε εδώ και τώρα σε μια ισότιμη, ανοιχτή, ελπιδοφόρα πολιτική και εκλογική συνεργασία που θα δώσει με αξιώσεις την μάχη των εκλογών και που υπό προϋποθέσεις μπορεί ανοίξει τον δρόμο σε μια ανώτερη ενότητα προς το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα και μέτωπο της εποχής μας.»
Εκτιμάμε ότι υπάρχουν προϋποθέσεις για μια τέτοια πολιτική και εκλογική συνεργασία, παρά τις όποιες διαφορές σε εκτιμήσεις και αντιπαραθέσεις που δεν βοηθάνε σ’ αυτήν την προσπάθεια.
Η αντικαπιταλιστική αριστερά έχει δώσει σοβαρές μάχες από κοινού τα τελευταία χρόνια, ενώ με τις δημόσιες τοποθετήσεις της η μεγάλη πλειοψηφία των οργανώσεων της έχει ταχθεί υπέρ της ανεξαρτησίας από δυνάμεις που κινούνται μέσα στο πλαίσιο της διαχείρισης του σημερινού συστήματος.
Με βάση: –τις δημόσιες τοποθετήσεις των οργανώσεων Αναμέτρηση, ΑΡΑΝ, ΔΕΑ, ΕΕΚ, Κόκκινο Νήμα, Σύγχρονο Κομμουνιστικό Σχέδιο, κ.α.,– όλες τις μέχρι τώρα διεργασίες και την εμπειρία από την κοινή δράση που είχαμε σε διάφορα μέτωπα εκτιμάμε ότι μπορούν να υπάρξουν κοινές θέσεις για ορισμένα κρίσιμα θέματα και οι αντίστοιχες δεσμεύσεις για την από κοινού πολιτική εμφάνισή μας και ότι μπορεί να υπάρξει συμφωνία σε βασικά σημεία του αναγκαίου προγράμματος.
Ενδεικτικά σημειώνουμε τα παρακάτω:
Υπάρχει κοινή αφετηρία στο ότι τα σημερινά τεράστια λαϊκά προβλήματα έχουν στην ρίζα τους στην κρίση του καπιταλισμού, που θα συνεχίσει το αντιδραστικό του σπιράλ, αν δεν ανατραπεί από την εργατική τάξη και τα σύμμαχα λαϊκά στρώματα, και δεν οφείλεται σε μία από τις μορφές διαχείρισής του (νεοφιλελευθερισμός / σοσιαλδημοκρατία), αλλά στο ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης.
Αυτή την πολιτική ακολουθεί η άθλια κυβέρνηση της ΝΔ που υπηρετεί με τον πιο κυνικό τρόπο την πολιτική του κεφαλαίου, της ΕΕ του ΝΑΤΟ. Την ίδια πολιτική υπηρετεί η πρόταση της «δημοκρατικής κυβέρνησης» από το ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ, που άλλωστε άσκησε «συναινετική «αντιπολίτευση» όλα αυτά τα χρόνια.
Έτσι η πάλη για την άμεση βελτίωση της ζωής της εργατικής τάξης και του λαού, τη ριζική αύξηση των μισθών και των συντάξεων και την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών απαιτεί πολιτική σύγκρουσης με τις βασικές επιλογές του συστήματος την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων, τις επιταγές της ΕΕ, αγώνα για εθνικοποιήσεις των στρατηγικών τομέων της οικονομίας, χωρίς αποζημίωση με κοινωνικό και εργατικό έλεγχο.
Υπάρχει κοινή εκτίμηση ανάμεσα σε πολλές δυνάμεις για τον χαρακτήρα του πολέμου στην Ουκρανία που αλλάζει ιστορικά την πολιτική κατάσταση στην Ευρώπη σαν πόλεμος ιμπεριαλιστικός και αντιδραστικός και από τις δύο πλευρές. Η θέση αυτή αποτελεί την πολιτική βάση για την αναγκαία πάλη του εργατικού και αντιπολεμικού κινήματος, σε ανεξαρτησία από τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ, για να μην υπάρχει καμία εμπλοκή της χώρας σε αυτόν.
Σε αντιστοιχία με τα παραπάνω υπάρχει ανάγκη πάλης ενάντια στην όξυνση του αντιδραστικού ανταγωνισμού των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας με βασικό επίδικο την μοιρασιά των ΑΟΖ στην ΝΑ Μεσόγειο, ενάντια στα συμφέροντα του ελληνικού και του τουρκικού λαού, για την δημιουργία ενός ισχυρού κινήματος ενάντια στους πολεμικούς και εθνικιστικούς τυχοδιωκτισμούς του κεφαλαίου και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ, το διώξιμο τω βάσεων.
Έχει πλέον ωριμάσει ευρύτερα μέσα στον λαό ο αντιδραστικός ρόλος και χαρακτήρας της ΕΕ. Μιας ΕΕ που γίνεται –και πάλι– δύναμη κρούσης στην προετοιμασία νέων δημοσιονομικών συμφώνων και μνημονίων, στο όνομα του δημόσιου χρέους, που δεν μεταρρυθμίζεται και για αυτό απαιτείται πολιτική διαγραφής του χρέους, απειθαρχίας, ρήξης και εξόδου από την ΕΕ προς όφελος των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, με την απαιτούμενη πολιτική και πρακτική προετοιμασία και οργάνωση του λαού για ένα τέτοιο στόχο.
Κοινές δράσεις, αν και με διαφορετικές ταχύτητες, και πολιτική αντιμετώπιση υπάρχει σε σειρά άλλων σημαντικών ζητημάτων και μετώπων όπως για παράδειγμα:
Η πάλη για τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, για τις οποίες βρεθήκαμε πολλές φορές μαζί στο δρόμο και στη στήριξη σε κοινές πρωτοβουλίες και απαιτήσαμε να ξηλωθεί όλο το αντιδημοκρατικό οπλοστάσιο, και να καταργηθούν οι αντιδραστικοί μηχανισμοί (ΕΥΠ, ΜΑΤ κλπ) γνωρίζοντας ότι αυτή η πάλη δεν μπορεί να περιοριστεί στα όρια του «εκδημοκρατισμού» του σημερινού αντιδραστικού αστικού κράτους.
Η πάλη ενάντια στον ρατσισμό πρέπει να στρέφεται ενάντια στην ρατσιστική και εκμεταλλευτική πολιτική των κρατών, την «Ευρώπη–φρούριο», υπερασπίζοντας τα ανοιχτά σύνορα για τους πρόσφυγες, τα πλήρη δικαιώματα για πρόσφυγες και μετανάστες. Η πάλη για να τσακίσουμε τους φασίστες είναι κρίσιμη ενάντια στις πολιτικές που τους ανοίγουν το δρόμο και νομιμοποιούν τη δολοφονική τους δράση.
Ο φεμινιστικός αγώνας και η πάλη ενάντια στο σεξισμό και την καταπίεση και βία σε βάρος των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ είναι υπόθεση όλου του λαϊκού κινήματος, της εργατικής τάξης και των συνδικάτων.
Η προστασία της φύσης σημαίνει πάλη ενάντια στην υπερεκμετάλλευση του κεφαλαίου, και την εμπορευματοποίηση, ενάντια στον «γκρι» και «πράσινο καπιταλισμό», τις εξορύξεις ορυκτών πόρων στις διεθνείς θάλασσες (ΑΟΖ), την καταστροφή των βουνών από τις ΒΑΠΕ.
Ο αγώνας για αυτούς τους πολιτικούς στόχους δεν γίνεται για να οδηγήσει σε μια «αριστερή διακυβέρνηση» μέσα στα όρια του συστήματος, για έναν καλύτερο καπιταλισμό. Επιδιώκει να φέρει τις λαϊκές ανάγκες στο προσκήνιο, να συγκεντρώσεις δυνάμεις, να συμβάλει στην ανατροπής της επίθεσης του καπιταλιστικού συστήματος, να ανοίξει δρόμους για τις επαναστάσεις της εποχής μας.
Η πάλη για αυτή την πολιτική απαιτεί ένα μαζικό, μαχητικό, ανατρεπτικό, εργατικό και λαϊκό κίνημα και μια ισχυρή ενωτική αντικαπιταλιστική αριστερά.
Εκτιμάμε ότι αυτή την πολιτική δεν μπορούν να την υπηρετήσουν το ΜΕΡΑ25 και το ΚΚΕ.
Το ΜέΡΑ25 με την «ρεαλιστική ανυπακοή», όπως αποτυπώθηκε και στις 7 συν 1 θέσεις με την κυβερνητική του πρόταση για τον σχηματισμό «δημοκρατικής κυβέρνησης», διεκδικεί ορισμένες βελτιώσεις μέσα στα όρια της αστικής πολιτικής, σε μια γραμμή ουσιαστικά παρόμοια με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ της περιόδου 2012 – 2015.
Το ΚΚΕ αρνείται την συγκέντρωση δυνάμεων πάνω στους πολιτικούς στόχους ρήξης με την πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου στο σήμερα, ενώ στα «εθνικά ζητήματα» δέχεται άκριτα τις επιδιώξεις της «δικής μας» αστικής τάξης και σε κρίσιμες μάχες (Δεκέμβρης του 08, δημοψήφισμα του 15) γύρισε την πλάτη στον λαό.
Με τις παραπάνω δυνάμεις, ενώ απαιτείται ισχυρή κοινή δράση στην βάση αρχών στους αγώνες, για την οικοδόμησης μιας ισχυρής λαϊκής, εργατικής, αριστερής αντιπολίτευσης, δεν υπάρχουν προϋποθέσεις πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας.
Η ΛΑΕ έχει χαράξει ένα διαφορετικό δρόμο από αυτόν που απαιτεί η αναγκαία αντικαπιταλιστική παρέμβαση σήμερα. Προβάλλει ένα «άμεσο πρόγραμμα ανακούφισης» μέσα στο πλαίσιο της σημερινής κατάστασης και θέτει ως προτεραιότητα την πολιτική και εκλογική ενότητα με το ΜέΡΑ25. Τελικά, δεν ξεφεύγει από μια ρεφορμιστική αντίληψη.
Με βάση τα παραπάνω:
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ απευθύνει ανοιχτό και δημόσιο κάλεσμα προς όλες τις δυνάμεις και τους αγωνιστές που συμφωνούν με τις παραπάνω βασικές κατευθύνσεις, και αρνούνται την πορεία ενσωμάτωσης της αντικαπιταλιστικής αριστεράς σε λογικής διαχείρισης του καπιταλισμού, να συμπορευτούν στις επερχόμενες πολιτικές και εκλογικές μάχες.
Στο βαθμό που υπάρχει η επιλογή να προχωρήσουμε σε αυτή την κατεύθυνση θα συζητηθούν όλοι οι όροι της πολιτικής και εκλογικής συνεργασίας στην βάση μιας ισότιμης σχέσης, με ανοιχτές διαδικασίες, με σεβασμό σε κάθε δύναμη που συμμετέχει.
10/2/2023
Η ΚΣΕ ΤΗΣ ΑΝΤΑΡΣΥΑ
