Αναζητεί τα αίτια της ήττας με νέα φυσιογνωμία-συμμαχίες
Με την ολοκλήρωση του 2ου διαβουλευτικού συνεδρίου του το ΜέΡΑ25 επιχειρεί να κλείσει τον κύκλο της αποτίμησης της αποτυχίας να ξαναμπεί στη βουλή και να προχωρήσει προς τις ευρωεκλογές.
Στην εισηγητική ομιλία του ο γραμματέας του κόμματος Γ. Βαρουφάκης έδωσε μεγάλο βάρος στην εκλογική ήττα, η επίδραση της οποίας είναι φανερή στην δημόσια παρουσία του ΜέΡΑ25. Καθόλου τυχαία έκανε ειδική αναφορά στην ομιλία του στην απογοήτευση και την αποστασιοποίηση, την οποία απέδωσε σε υπαρξιακές αναζητήσεις της Αριστεράς που αντικαθιστούν την αναγκαία συζήτηση για τα κοινωνικά προβλήματα.
Σε τόνους ανάλογους με την σχετική συζήτηση αμέσως μετά τις βουλευτικές εκλογές, ο Βαρουφάκης και η ηγεσία του ΜέΡΑ25 χρεώνει σε τέσσερις βασικές αιτίες την εκλογική ήττα. Πρώτα από όλα στην παροχολογία, έστω και με ψίχουλα, της ΝΔ που ανταποκρίθηκε στις χαμηλές προσδοκίες μιας κοινωνίας που αρκείται στα λίγα, στην αξιοποίηση της οικονομικής συγκυρίας του πληθωρισμού από την κυβέρνηση, στην άγονη αντιπολίτευση των ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, την οποία χαρακτήρισε «αντιπολίτευση των ηττημένων» που στην πράξη δεν δημιουργεί προβλήματα στη ΝΔ, αν και προεκλογικά ήταν οι αποδέκτες της πολιτικής του πρότασης. Και τέλος, σε μια προσπάθεια αυτοκριτικής, ο Γ. Βαρουφάκης στάθηκε στο προεκλογικό σύνθημα της «ρήξης», το οποίο χαρακτήρισε εκτός τόπου και χρόνου, καθώς η εξουθενωμένη κοινωνία, σύμφωνα με τον ίδιο, δεν άντεχε κάτι τέτοιο. Η «σωστή και χρήσιμη ανάλυσή μας, οι καλά δουλεμένες πολιτικές μας», όπως ανέφερε μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά, δεν ήταν αρκετά για να ψηφιστεί και να μπει στη βουλή. Δεν πέρασε απαρατήρητο ότι η συνεργασία με τη ΛΑΕ και το σχήμα συνεργασίας «ΜέΡΑ25 –Συμμαχία για τη Ρήξη» δεν αναφέρθηκαν καν στην ομιλία του Γ. Βαρουφάκη, ενώ σε συνέντευξή του στην «Εποχή» (19.11.2023), ο συντονιστής της ΚΕ Κ. Ντάσκας είπε με νόημα πως «η συνεργασία αυτή τεχνικά έχει λήξει», παραπέμποντας στη συμπόρευση στο κίνημα.
Το κρίσιμο πρόβλημα όμως για το ΜέΡΑ25 παραμένουν οι θέσεις, το πρόγραμμα και η φυσιογνωμία του. Ενώ στη συζήτηση του συνεδρίου περνάει έντονα το μήνυμα ότι η κοινωνία δεν ήταν έτοιμη να υποδεχτεί ριζοσπαστικές θέσεις, την ίδια στιγμή επαναλαμβάνονται θέσεις όπως αυτή του Γ. Βαρουφάκη ότι «είμαστε το μόνο κόμμα με κατανόηση της νέας μορφής κεφαλαίου που υποσκάπτει ακόμα και τον ίδιο τον καπιταλισμό – το αλγοριθμικό κεφάλαιο, την τεχνητή νοημοσύνη που ζει στο υπολογιστικό νέφος». Πέρα από το ύφος και την αυταρέσκεια, δεν δίνει καθαρές απαντήσεις για αυτό που έχει απέναντι ο κόσμος της εργασίας, αν είναι το κεφάλαιο ή κάποια ακραία και παρασιτική μερίδα του. Αν στηρίζεται στην εκμετάλλευση της εργασίας ή οι διαχωριστικές γραμμές βρίσκονται αλλού και η ανατροπή δεν είναι εργατική υπόθεση. Αν η διέξοδος βρίσκεται σε μια «προοδευτική κυβέρνηση» και με ποιους. Αντίστοιχα δεν υπάρχει μια σαφής τοποθέτηση για την ΕΕ και πώς συνδυάζεται η άποψη ότι είναι «καρτέλ μεγάλων επιχειρήσεων» που «δεν μεταρρυθμίζεται» με τον ευρωπαϊσμό και την άρνηση της αποδέσμευσης από αυτή.
Ιδιαίτερα θερμή ήταν η παρέμβαση του Δ. Στρατούλη της ΛΑΕ για ενδεχόμενη συνεργασία στις ευρωεκλογές, παρά τις αποκλίσεις ειδικά από το φιλοευρωπαϊσμό του ΜέΡΑ25, δίνοντας την αίσθηση του δορυφορικού σχήματος. Στο συνέδριο έκαναν παρεμβάσεις και το Ξεκίνημα, η Αναμέτρηση και η ΔΕΑ.
Γιώργος Κρεασίδης
