#21Μ: Στις 21 Μάη κάνουμε ΑΝΤΑΡΣΥΑ – Παναγιώτης Ξοπλίδης

[Φάκελος #21Μ: Το Radikal ρώτησε τους αγωνιστές του κινήματος τί θα ψηφίσουν στις εκλογές της 21ης Μαΐου και γιατί]

Από αυτή την προεκλογική εκστρατεία λείπει εντελώς η εργατική τάξη και οι διεκδικήσεις της.

Ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα, στα μεγάλα ΜΜΕ ακούμε για ζητήματα «εθνικά», «ασφάλειας», «ανάπτυξης», αλλά οι εργαζόμενοι είναι αόρατοι, είναι μόνο πρόβατα προς σφαγή (αφού περάσουν πρώτα από την κάλπη).

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συμμετέχει στις εκλογές, όπως και σε όλους τους εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες, για να δώσει φωνή στην αόρατη κοινωνική πλειοψηφία.

Κάθε ψήφος στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι επιλογή στράτευσης και στην ταξική πάλη, στις μεγάλες μάχες για να ζήσουμε σήμερα με αξιοπρέπεια, χωρίς να παραπέμπουμε στις καλένδες την αναγκαία ρήξη με το καπιταλιστικό σύστημα και τους μηχανισμούς του (όπως πχ η ΕΕ) ή να μιλάμε για αυτά ως θρησκευτική αίρεση (στη Δευτέρα Παρουσία του σοσιαλισμού κάπου, κάπως, κάποτε…)

Η πρότασή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον κατώτερο μισθό και σύνταξη είναι 1000 ευρώ καθαρά σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Κριτήριο για το ύψος του μισθού είναι η ανάγκη να καλυφθούν οι απώλειες από τα μνημόνια, την ακρίβεια και τον πληθωρισμό. Να καταργηθεί όλο το μνηµονιακό, αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Να αυξηθεί το αφορολόγητο στα 12.000 ευρώ και να δοθεί επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον βασικό μισθό.

Καθοριστικό ζήτημα για ζωή και δουλειά με αξιοπρέπεια είναι η μείωση του χρόνου εργασίας με αύξηση των αποδοχών. Σε μια εποχή που ο κοινωνικά αναγκαίος χρόνος εργασίας για την παραγωγή ενός προϊόντος μειώνεται, διεκδικούμε 30ωρο – 6ωρο – 5ήμερο. Να καταργηθεί ο νόμος Χατζηδάκη και όλοι οι νόμοι για τη «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας. Διεκδικούμε μόνιμη, σταθερή και ασφαλισμένη εργασία για όλους. Να καταργηθούν οι επισφαλείς, προσωρινές, ελαστικές σχέσεις εργασίας. Καμία κρατική, δικαστική ή εργοδοτική παρέμβαση στα σωματεία και τους αγώνες. Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς με πλήρη προστασία της συνδικαλιστικής δράσης.

Το έγκλημα στα Τέμπη ανέδειξε την ανάγκη να απαντήσουμε στο κέρδος και τις ιδιωτικοποιήσεις που στρέφονται ενάντια στην ανθρώπινη ζωή. Τα δημόσια αγαθά δεν είναι ατομική ιδιοκτησία κανενός. Γι’ αυτό όλες οι αντίστοιχες εταιρείες πρέπει να επιστρέψουν αποκλειστικά στο δημόσιο και να λειτουργούν σε όφελος του λαού.

Προϋπόθεση για αυτά είναι η απειθαρχία στις οδηγίες της ΕΕ και στην «απελευθέρωση» των αγορών όπως αποκαλούν το ξεπούλημα και τις ιδιωτικοποιήσεις. Κρίσιμη πλευρά είναι ο εργατικός και κοινωνικός έλεγχος στην λειτουργία των κρατικοποιημένων και δημόσιων επιχειρήσεων. Ο εργατικός έλεγχος δεν είναι κάποιο αίτημα προς τους καπιταλιστές και το κράτος. Επιβάλλεται από εργατικούς αγώνες και υλοποιείται με δημοκρατικές διαδικασίες βάσης από εργατικά σωματεία και επιτροπές εργαζομένων. Αναγκαίος είναι και ο έλεγχος σε κοινωνικό επίπεδο από όργανα του ευρύτερου εργατικού και λαϊκού κινήματος.

Διεκδικούμε Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, δημόσια, δωρεάν και υποχρεωτική. Παλεύουμε για να καταργηθεί ο ν. Κατρούγκαλου και όλοι οι αντιασφαλιστικοί νόμοι. Να πληρώσουν το κράτος και η εργοδοσία για να καλυφθούν όλες οι απώλειες των ταμείων από τη διαχρονική καταλήστευσή τους. Θέλουμε πλήρη σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας ή στα 60 και στα 55 για τα βαρέα. Ενιαία ασφαλιστικά δικαιώματα για όλους, χωρίς κατηγοριοποιήσεις.

Αγωνιζόμαστε για την ισότητα ενάντια στις διακρίσεις, στη σεξιστική βία, την οµοφοβία, τον ρατσισμό. Αντιπαλεύουμε τον κυρίαρχο έμφυλο κοινωνικό καταμερισμό εργασίας και τις σχέσεις εκμετάλλευσης που ωθούν τις γυναίκες στη μερική απασχόληση, στην άτυπη και υποαμειβόμενη εργασία. Διεκδικούμε ίση αμοιβή για ίση εργασία και ίσα δικαιώματα για όλες/ους. Πλήρη προστασία της μητρότητας και εφαρμογή ειδικών μέτρων προστασίας. Άδειες φροντίδας των παιδιών και για τους δύο γονείς. Πλήρη προστασία των εργαζομένων από τη σεξουαλική παρενόχληση και την κακοποίηση από τους εργοδότες. Συνδικάτα δημοκρατικά και ανοιχτά στις γυναίκες, στα ΛΟΑΤΚΙ+, στις ελαστικά εργαζόμενες, στις μετανάστριες.

Πλήρη δικαιώματα σε εργασία, παιδεία, υγεία, ελεύθερη μετακίνηση, στέγη σε πρόσφυγες και μετανάστες. Είναι επείγουσα η σύγκρουση με την αστική πολιτική για την παροχή δικαιώματος ασύλου στους πρόσφυγες, για την παροχή των δημοκρατικών τους ελευθεριών και το γκρέμισμα του τείχους στον Έβρο. Τα τείχη ευνοούν μόνο τους λαθρέμπορους ανθρώπινων ζωών και τα αιματοβαμμένα κέρδη τους, στρέφουν τους πρόσφυγες σε θανατηφόρα μονοπάτια, αυξάνουν τους θανάτους παιδιών και των πλέον φτωχών και κυνηγημένων του πλανήτη. Παλεύουμε ενάντια στον ρατσισμό, την Ευρώπη-φρούριο και την ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας.

Για το θέμα της ακρίβειας διεκδικούμε: Ρεύμα, πετρέλαιο, βενζίνη, φυσικό αέριο, φτηνά και προσιτά στο λαό. Να μπει διατίμηση σε όλα τα βασικά αγαθά. Κατάργηση των χρηματιστηρίων ενέργειας. Να φορολογηθεί το κεφάλαιο και ο συσσωρευμένος πλούτος. Προστασία της λαϊκής κατοικίας με συλλογική οργάνωση και αλληλεγγύη. Παλεύουμε για την κατάργηση των πλειστηριασμών σε βάρος λαϊκών στρωμάτων και των εξώσεων ντόπιων και προσφύγων. Να διαγραφούν τα χρέη των λαϊκών νοικοκυριών προς τράπεζες, κράτος, ΔΕΚΟ.

Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνδέει τις εργατικές διεκδικήσεις με πολιτικούς στόχους ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην αστική συναίνεση, ενάντια στα κέρδη και την ιδιοκτησία κεφαλαίου, την ΕΕ, το δημοσιονομικό σύμφωνο. Η ικανοποίηση των εργατικών και κοινωνικών διεκδικήσεων θα μπορούν να επιβάλλονται από το εργατικό κίνημα μέσα από τον συσχετισμό δύναμης και όχι από κάποια «προοδευτική κυβέρνηση». Με μαζικούς αγώνες και με δυναμικές αποφασιστικές μορφές πάλης όπως σταμάτημα της παραγωγής με απεργίες, σύγκρουση με τους μηχανισμούς καταστολής. Οι αγώνες θα μπορούν να νικούν και να οδηγούν σε υποχώρηση την κυβέρνηση και την εργοδοσία με τον πολιτικό εκβιασμό του εργατικού κινήματος, αν στοχεύουν στην απώλεια κερδών από το κεφάλαιο και αν το σύστημα κινδυνέψει με πολιτική αποσταθεροποίηση. Αυτή η λογική βρίσκεται σε αντιπαράθεση με τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό, με τις εργοδοτικές και υποταγμένες ηγεσίες. Αυτός όμως είναι ο δρόμος για ρήξεις, νίκες και κατακτήσεις σήμερα.

Παναγιώτης Ξοπλίδης*

 

*Γραμματέας Σωματείου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χαρτου Θεσσαλονίκης. Μέλος ΑΝΤΑΡΣΥΑ Θεσσαλονίκης, ΤΕ Δυτικής.

Κάνε like στη σελίδα μας στο Facebook 
Ακολούθησε μας στο Twitter
Ακολούθησε μας στο Instagram

Προσοχή! Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των πληροφοριών του παραπάνω άρθρου μόνο αν:
– Αναφέρεται ως πηγή το radikal.gr στο σημείο όπου γίνεται η αναφορά.
– Στο τέλος του άρθρου ως Πηγή
– Σε ένα από τα δύο σημεία να υπάρχει ενεργός σύνδεσμος

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Σχετικά Άρθρα