Αριστερά, συλλογική κοινωνική συν-ευθύνη, υποχρεωτικός εμβολιασμός και πανδημία

Κανένα από τα υπάρχοντα εμβόλια των μεταδοτικών νόσων διαχρονικά δεν ήταν τέλειο εξαρχής, αλλά τελειοποιήθηκαν στην πορεία

Ο τωρινός εμβολιασμός κατά της Covid-19 δεν είναι πανάκεια, αλλά είναι το μόνο ουσιαστικό ιατρικό μέτρο πρόληψης που διαθέτουμε, όσο κι αν δεν αποκλείει εντελώς τη νόσηση και σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις και τον θάνατο, και επικαιροποιείται και εξελίσσεται συνεχώς και διαρκώς ώστε στο κοντινό μέλλον να αποτελέσει το αποτελεσματικό μέσο προστασίας από αυτήν.

Κανένα από τα υπάρχοντα εμβόλια των μεταδοτικών νόσων διαχρονικά δεν ήταν τέλειο εξαρχής, αλλά τελειοποιήθηκαν στην πορεία και επικαιροποιούνται στο διηνεκές. Η χρήση υγειονομικών μασκών προσώπου και η αποφυγή συνωστισμού σε κλειστούς ή ανοικτούς χώρους, όπου υπάρχει πολυκοσμία, είναι μέτρο προφύλαξης και όχι πρόληψης και τα self, rapid και pcr tests είναι μέτρα διάγνωσης και προφύλαξης. Τα διάφορα θεραπευτικά σχήματα, καθώς και τα μονοκλωνικά αντισώματα, είναι μέσα θεραπευτικής αντιμετώπισης και ίασης για ήδη νοσούντες, και όχι μέσα πρόληψης ή προφύλαξης. Ο εμβολιασμός γενικά, ως μία από τις μεγαλύτερες ιατρικές ανακαλύψεις, έχει προφυλάξει από τον θάνατο, λόγω των δεκάδων μεταδοτικών θανατηφόρων νόσων, εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές, εδώ και πάνω από διακόσια χρόνια.

Τα επίσημα στατιστικά, για όσους ξέρουν να τα διαβάζουν, το αποδεικνύουν περίτρανα, πέραν πάσης αμφιβολίας. Οι πορωμένοι αντιεμβολιαστές αρνούνται ακόμη και αυτή την αντικειμενική πραγματικότητα, γιατί καταρρίπτει το ψευδές αφήγημά τους που δεν βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα, αλλά σε παραδοξολογίες, φαντασιώσεις και νοητικές υπερβάσεις. Το ιϊκό φορτίο  που μπορεί να μεταδώσει ένας πλήρως εμβολιασμένος είναι πολύ μικρότερο από αυτό ενός ανεμβολίαστου και για μικρότερο χρονικό διάστημα, ενώ η πιθανότητά νόσησης είναι αντίστοιχα πολύ μικρότερη επίσης.

Ακόμη η πιθανότητα σοβαρής νόσησης ή και αποβίωσης ενός πλήρως εμβολιασμένου είναι σπάνια και πολύ μικρότερη στατιστικά από αυτή ενός ανεμβολίαστου. Υπάρχουν πλέον εκατομμύρια πλήρως εμβολιασμένων ανθρώπων που έχουν υποστεί ελαφρά ή πολύ ελαφρά ή ασυμπτωματική νόσηση, σε ένα σύνολο πραγματοποιηθέντων εμβολιασμών άνω των 7 δισεκατομμυρίων σε πληθυσμό περίπου 3 δισεκατομμυρίων παγκόσμια σε χρονικό διάστημα 12 μηνών. Στους ανεμβολίαστους ανήλικους, κάτω των 17 ετών, έχει παρατηρηθεί ότι σπανιότατα νοσούν σοβαρά αλλά με πολύ ελαφρά συμπτώματα συνήθως, χωρίς να αποκλείεται παντελώς η εξαιρετική περίπτωση της σοβαρής νόσησης ή και αποβίωσης.

Μετά την πραγματοποίηση του εμβολιασμού πρέπει να διενεργείται έλεγχος ύπαρξης αντισωμάτων, ώστε στην περίπτωση μη ανάπτυξης επαρκούς αριθμού αντισωμάτων του ιου, να γίνεται επανάληψη του εμβολιασμού με άλλο σκεύασμα. Όλοι οι ιοί των μεταδοτικών θανατηφόρων νόσων μεταλλάσσονται συνεχώς και όλα τα εμβόλια, για αυτές τις νόσους, επικαιροποιούνται διαρκώς κι αυτό συμβαίνει και σε νόσους που πρωτοεμφανίσθηκαν διακόσια χρόνια πριν. Υπάρχουν μικρές ή μεγαλύτερες παρενέργειες σε όλα τα φαρμακευτικά σκευάσματα, καθώς και στα εμβόλια, ενώ συνήθως ένα ποσοστό 2-3%, σε όσους έχουν κάνει χρήση τους, θεωρείται αποδεκτό, αλλά υπάρχει και η περίπτωση να μην ανοσοποιείται ένας ανθρώπινος οργανισμός με θεωρούμενο αποδεκτό ποσοστό μικρότερο του 1%. Ακόμη, υπάρχουν εμβολιασμοί που πραγματοποιούνται άπαξ ή δις, αλλά και αυτοί που πραγματοποιούνται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, πχ. ετήσια ή εξαμηνιαία, με γνωστότερο αυτόν κατά της εποχιακής γρίπης που πραγματοποιείται ετήσια.

Η ραγδαία εξέλιξη της φαρμακευτικής τεχνολογίας έχει καταστήσει εφικτή την παρασκευή εμβολίων τύπου m-rna (Pfizer, Moderna), αλλά ταυτόχρονα κυκλοφορούν και τα εμβόλια παλαιότερης τεχνολογίας που βασίζονται στους αδρανοποιημένους αδενοϊούς και είναι και τα περισσότερα αριθμητικά (κινέζικο Sinovac, ρωσικό Sputnik, ινδικό Covaxin, κουβανικό Abdala, Johnson & Johnson, Astra Zeneca κλπ). Διάφοροι φαιδροί αντιεμβολιαστές ισχυρίζονται ψευδέστατα ότι τα εμβόλια τύπου m-rna παρεμβαίνουν στον ανθρώπινο γενετικό κώδικα τροποποιώντας τον, πράγμα που είναι κατασκεύασμα νοσηρών εγκεφάλων που δεν τεκμαίρεται από πουθενά.

Η αριστερά οφείλει να ζητά επίμονα και επιτακτικά και να επιβάλει την άρση των πατεντών των σχετικών εμβολίων καθώς και την ελεύθερη κυκλοφορία και συνταγογράφηση όλων των αδειοδοτημένων εμβολίων παγκόσμια αλλά και στην Ελλάδα, με ελεύθερη επιλογή του ασθενούς σε συνεννόηση με τον θεράποντα ιατρό. Η έννοια της ατομικής ευθύνης γενικά είναι μια ιδεοληψία που ανήκει στο “οπλοστάσιο” του νεοφιλελευθερισμού. Η αριστερά αξιωματικά είναι υπέρ της συλλογικής κοινωνικής συν-ευθύνης. Τονίζω ότι η μη πραγματοποίηση ιατρικής πράξης, χωρίς συναίνεση του ασθενούς, δεν νοείται σε μεταδοτικές ασθένειες αλλά μόνο σε ασθένειες που δεν επηρεάζουν άλλους ανθρώπους πέραν του ασθενούς. Σαφέστατα προέχει η προστασία της δημόσιας υγείας, από το όποιο ατομικό δικαίωμα. Το συλλογικό κοινωνικό καλό πάντοτε υπερτερεί του όποιου ατομικού δικαιώματος κι αυτό είναι αξίωμα για την αριστερά.

Είναι γεγονός διαπιστωμένο ιστορικά ότι όσο μεγαλύτερος, σε ποσοστό κάλυψης του γενικού πληθυσμού, είναι ένας μαζικός εμβολιασμός για οποιαδήποτε μεταδοτική νόσο, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες μια πανδημία να εξελιχθεί σε απλή επιδημία ή ενδημία και ταυτόχρονα διαπιστώνεται ελαχιστοποίηση των μεταλλάξεων του συγκεκριμένου ιού.

Γι’ αυτό τον λόγο, ο εμβολιασμός πρέπει να είναι υποχρεωτικός, εκτός περιπτώσεων ύπαρξης σοβαρών αντενδείξεων που κρίνονται από αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές, γιατί κανείς δεν έχει δικαίωμα εξαιτίας του να μεταδοθεί ο ιός σε συνανθρώπους του, που κάποιοι ενδεχομένως να αποβιώσουν. Δεν κρίνεται η υγεία ενός μόνο ατόμου, που θα ήταν σαφώς δικαίωμά του να αρνηθεί μια ιατρική πράξη, αλλά πρόκειται για μια απόφαση που αφορά το κοινωνικό σύνολο και τη δημόσια υγεία.

Η αριστερά, όταν κυβέρνησε σε τρείς καταγραμμένες ιστορικές περιπτώσεις, εφάρμοσε τον υποχρεωτικό εμβολιασμό για προστασία του κοινωνικού συνόλου και της δημόσιας υγείας. Στην παρισινή κομμούνα το 1871 και τη νεότευκτη Σοβιετική Ένωση το 1919, εφαρμόσθηκε ο υποχρεωτικός εμβολιασμός κατά της εβλογιάς. Η κυβέρνηση της δημοκρατικής Ισπανίας το 1937, με υπουργό υγείας αναρχική, εφάρμοσε του υποχρεωτικό εμβολιασμό κατά του τυφοειδούς πυρετού.

Οι αντιεμβολιαστές ισχυρίζονται ακόμη, ότι το ποσοστό των πλήρως εμβολιασμένων που μεταφέρονται για νοσηλεία σε ΜΕΘ έχει αυξηθεί κατακόρυφα και πλέον αποτελεί την πλειοψηφία των νοσηλευομένων σε αυτές λόγω Covid-19. Το ποσοστό των νοσηλευομένων πλήρως εμβολιασμένων στις ΜΕΘ πρέπει να υπολογίζεται ως ποσοστό στο σύνολο του πλήρως εμβολιασμένου πληθυσμού και αντίστοιχα το ποσοστό των ανεμβολίαστων στις ΜΕΘ ως ποσοστό στο σύνολο του ανεμβολίαστου πληθυσμού, γιατί αλλιώς πρόκειται περί στατιστικής αλχημείας που παρουσιάζει επιτηδευμένα μια ψευδή εικόνα δημιουργώντας λανθασμένες  εντυπώσεις. Δυστυχώς ο ΕΟΔΥ δεν έχει ανακοινώσει το τελευταίο χρονικό διάστημα πόσοι διασωληνωμένοι είναι πλήρως εμβολιασμένοι και πόσοι ανεμβολίαστοι, για να μπορούμε να υπολογίσουμε με ακρίβεια το σχετικό ποσοστό διασωληνωμένοι / πληρως εμβολιασμένοι  και διασωληνωμένοι / ανεμβολίαστοι. Στην Ελλάδα οι πλήρως εμβολιασμένοι πλέον είναι περίπου 7.650.000, ποσοστό περίπου 69,55% και οι ανεμβολίαστοι περίου 3.350.000, ποσοστό περίπου 30,45%.

Είναι άλλο πράγμα ο διστακτικός ανεμβολίαστος, που είναι θύμα άγνοιας και παραπληροφόρησης, κι άλλο ο συνειδητός πορωμένος αντιεμβολιαστής που απορρίπτει τον εμβολιασμό συλλήβδην ως την κύρια μέθοδο πρόληψης και προστασίας της δημόσιας υγείας. Εμφατικά τονίζουμε ότι δικαίωμα πρόσβασης στις δομές του ΕΣΥ πρέπει να έχουν όλοι ανεξαιρέτως, είτε είναι εμβολιασμένοι είτε ανεμβολίαστοι. Σαφέστατα δεν πρόκειται για κοινωνικούς αγωνιστές, που διώκονται για τα φρονήματά τους, αλλά για ανθρώπους επικίνδυνους για το κοινωνικό σύνολο, που αρνούνται βασικές αρχές της δημόσιας υγείας, μη αποδεχόμενοι ότι ο εμβολιασμός είναι το βασικότερο μέτρο πρόληψης και προαγωγής της. Ως επιχείρημα χρησιμοποιείται η προσφορά τους το πρώτο χρονικό διάστημα της πανδημίας, προ της δημιουργίας των πρώτων κλινικά δοκιμασμένων εμβολίων κατά της Covid-19, αποσιωπώντας το γεγονός ότι τότε δεν υπήρχε ακόμη διαθέσιμος ο συγκεκριμένος εμβολιασμός. Το ΕΣΥ έχει ανάγκη από χιλιάδες προσλήψεις, σε ίδιες ειδικότητες και σε πολλαπλάσιο αριθμό των σε αναστολή ευρισκόμενων αντιεμβολιαστών. Οι αντιεμβολιαστές “υγειονομικοί” τελικά εξυπηρετούν ακούσια τα σχέδια της νεοφιλεύθερης κυβέρνησης της ΝΔ, για αποσάθρωση και ουσιαστική διάλυση του ΕΣΥ και βαθμιαία ιδιωτικοποίησή του.

• Ο Καλλίνικος Νικολακόπουλος είναι Οικονομολόγος (πτυχιούχος οικονομικών επιστημών, 2ετές μεταπτυχιακό διοίκησης επιχειρήσεων στην τραπεζική/χρηματοοικονομική, 2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα οικονομικά και διοίκηση μονάδων υγείας) – Αναλυτής Πληροφοριακών Συστημάτων (2ετές μεταπτυχιακό δίπλωμα ειδίκευσης στα πληροφοριακά συστήματα).